Θεσσαλικό δελτίο τιμών: Σιτάρι στα 0,18 ευρώ, βαμβάκι στα 0,39 – Όσπρια και τριφύλλια χωρίς αγοραστές
– Θεσσαλία: Σιτάρι στα 0,18 ευρώ, καλαμπόκι στα 0,17, βαμβάκι στα 0,39. Όσπρια και τριφύλλια παραμένουν στα αζήτητα, με τις εισαγωγές να πιέζουν τους παραγωγούς σε νέες καλλιέργειες.
Η αγορά αγροτικών προϊόντων στη Θεσσαλία καταγράφει εικόνα στασιμότητας και συρρίκνωσης, αποτυπώνοντας το βάρος που σηκώνει η παραγωγή σε μια από τις πιο παραγωγικές περιφέρειες της χώρας. Στα χωράφια της Λάρισας, το σιτάρι διαπραγματεύεται μόλις στα 0,18 ευρώ το κιλό, τιμή που δεν ανταποκρίνεται στο κόστος καλλιέργειας, ενώ το καλαμπόκι ακολουθεί την ίδια πορεία με μόλις 0,17 ευρώ. Το βαμβάκι, που αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της θεσσαλικής οικονομίας, κινείται στα 0,39 ευρώ, χωρίς προοπτικές βελτίωσης στο άμεσο μέλλον.
Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στα κτηνοτροφικά προϊόντα τα τριφύλλια, που παραδοσιακά αποτελούν κρίσιμο κομμάτι για τη διατροφή του ζωικού κεφαλαίου, παραμένουν στα αζήτητα λόγω των συνεχόμενων ζωονόσων αλλά και της δραματικής μείωσης του αριθμού των κτηνοτρόφων. Το γεγονός αυτό ανατροφοδοτεί έναν φαύλο κύκλο που υπονομεύει την αυτάρκεια της περιοχής σε ζωοτροφές και επιτείνει την αβεβαιότητα.
Τα όσπρια εμφανίζουν μια αντίφαση οι φακές διαπραγματεύονται στα 0,60 ευρώ, τα ρεβίθια στα 0,90 ευρώ, ωστόσο η αγορά για τα φασόλια παραμένει παγωμένη. Οι εισαγωγές από τον Καναδά σε συνδυασμό με τα αποθέματα που διατηρούν οι μεγάλες εταιρείες υπολογίζεται ότι επαρκούν για τρία χρόνια έχουν καθηλώσει τις τιμές και περιθωριοποιήσει την εγχώρια παραγωγή. Οι παραγωγοί, χωρίς εναλλακτική, στρέφονται προς νέες καλλιέργειες όπως η ρίγανη, σε μια κίνηση που περισσότερο φανερώνει την απελπισία τους παρά μια οργανωμένη στρατηγική διαφοροποίησης.
Η Θεσσαλία, παραδοσιακά γνωστή ως «σιτοβολώνας» της χώρας, καταγράφει σταθερή απώλεια οικονομικής δυναμικής, με την αγορά να κινείται σε χαμηλά επίπεδα τιμών και τις επιλογές για τους παραγωγούς να παραμένουν περιορισμένες. Το δελτίο τιμών των ημερών αποτυπώνει με ακρίβεια την πίεση που βιώνουν, καθώς και τη ρευστότητα που επικρατεί στον αγροτικό κόσμο. Όπως εκμυστηρεύονται οι αγρότες, η αβεβαιότητα μεγαλώνει και το ερώτημα που κυριαρχεί είναι αν η περιοχή θα καταφέρει να ξαναβρεί το στίγμα της σε μια αγορά που δείχνει να την προσπερνά.
