Το Σπήλαιο Θεόπετρας είναι ένας αρχαιολογικός χώρος που βρίσκεται στα Μετέωρα, στην κεντρική ελληνική περιοχή της Θεσσαλίας. Ως αποτέλεσμα των αρχαιολογικών ανασκαφών που έχουν διεξαχθεί όλα αυτά τα χρόνια, αποκαλύφθηκε ότι το Σπήλαιο της Θεόπετρας είχε καταληφθεί από ανθρώπους ήδη πριν από 130000 χρόνια.
Επιπλέον, στοιχεία για ανθρώπινη κατοίκηση στο Σπήλαιο της Θεόπετρας μπορούν να εντοπιστούν χωρίς διακοπή από τη Μέση Παλαιολιθική έως το τέλος της Νεολιθικής περιόδου. Αυτό είναι σημαντικό, καθώς επιτρέπει στους αρχαιολόγους να κατανοήσουν καλύτερα την προϊστορική περίοδο στην Ελλάδα.
Ένας πέτρινος τοίχος στην είσοδο του σπηλαίου της Θεόπετρας στα Μετέωρα θεωρείται από τους επιστήμονες ως η παλιότερη γνωστή ανθρώπινη κατασκευή στην Ελλάδα.
Η εποχή που υπολογίζεται ότι κατασκευάστηκε πριν από 23.000 χρόνια, συμπίπτει με την τελευταία εποχή των παγετώνων και δείχνει ότι η δομή πιθανότατα είχε χτιστεί από παλαιολιθικούς κατοίκους του σπηλαίου, οι οποίοι πάσχιζαν να προστατευθούν από το κρύο.
Το εσωτερικό του σπηλαίου αποτελείται από μια αίθουσα περίπου 500 τ.μ., ύψους 4 μέτρων και βρίσκεται στον ασβεστολιθικό βράχο ο οποίος σχηματίστηκε στην ανώτερη Κρητιδική περίοδο, δηλαδή 130 με 65 εκατομμύρια χρόνια πριν από τη σημερινή εποχή. Πολύ πριν να κατοικηθεί το σπήλαιο, φαίνεται ότι οι Νεάντερταλ γνώριζαν την ύπαρξή του.
Τον Μάρτιο του 2009 οι αρχαιολόγοι βρήκαν ανθρώπινα αποτυπώματα που χρονολογούνται πριν από 130.000 χρόνια και αποτελούν σπανιότατο εύρημα όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τη γηραιά ήπειρο. Εκτιμάται ότι τα ίχνη ανήκουν σε τέσσερα παιδιά ηλικίας 2 έως 7 ετών.
