Συνέντευξη στη Μαρία Κορώνα
Σε μια εποχή δύσκολη, που οι κινηματογράφοι παλεύουν σκληρά για την επιβίωση τους, τα θερινά σινεμά εξακολουθούν να διατηρούν την ιστορική τους αίγλη και κατέχουν πλέον μια ιδιαίτερη θέση στην παράδοση της ελληνικής κοινωνίας.
Άρρηκτα συνδεδεμένα με τις καλοκαιρινές διακοπές, τα ανέμελα παιδικά χρόνια, μιας εποχής αθώας, εξακολουθούν να προσφέρουν στους θεατές τους μια μοναδική και ξεχωριστή, μαγική θα έλεγε κάποιος μορφή ψυχαγωγίας.
Μία τέτοια μαγική στιγμή είχαν την ευκαιρία να βιώσουν όλοι όσοι δώσανε το παρών, το βράδυ της Κυριακής, στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ της Λάρισας, που μεταμορφώθηκε σε θερινό σινεμά για να υποδεχτεί την πρεμιέρα της νέας ταινίας του Ρένου Χαραλαμπίδη «Νυχτερινός Εκφωνητής».
Απλός και προσιτός όπως πάντα και με την αβρότητα που τον διακρίνει, ο χαρισματικός ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, άδραξε την ευκαιρία και συνομίλησε με τους φανατικούς και μη θαυμαστές του. Υπό τον έναστρο ουρανό και το πέπλο μιας δροσερής θερινής νύχτας, ακολούθησε η προβολή της 5ης κατά σειρά ταινίας του που με βάση τα πρώτα δείγματα αναμένεται να κερδίσει τις καρδιές και το μυαλό των σινεφίλ και όχι μόνο, επαναλαμβάνοντας ή και ξεπερνώντας την επιτυχία της πασίγνωστης πλέον ταινίας του «Φτηνά Τσιγάρα».
Ο «Νυχτερινός Εκφωνητής» κατάφερε να μας ταξιδέψει έστω και νοερά στη ρομαντική νυχτερινή Αθήνα και σε έναν ξεχασμένο έρωτα του. Να μας προσφέρει κομμάτια αγνής συμπυκνωμένης σοφίας υπό τη μορφή ατάκας, να μας κάνει να ερωτευτούμε με την αισθαντική φωνή του, να χορέψουμε με τη μουσική του και όλα αυτά μας τα προσέφερε με έναν άκρως ατμοσφαιρικό τρόπο.
Επομένως μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι τα θερινά σινεμά είναι sold out όταν προβάλλονται τα «Φτηνά Τσιγάρα» και με αυτό το ιδιόμορφο «Χαραλαμπιδικό» ύφος, ο «Νυχτερινός Εκφωνητής» κράτησε αποσβολωμένο ένα ολόκληρο κοινό από την αρχή μέχρι το τέλος. Κι αν αναρωτιέται κάποιος για το πώς ο Ρένος Χαραλαμπίδης καταφέρνει κάθε φορά να είναι τόσο ατμοσφαιρικός, η απάντηση είναι πολύ απλή: Εκεί που οι άλλοι προσπαθούν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον, ο Χαραλαμπίδης προσαρμόζει το περιβάλλον σε εκείνον ή καλύτερα γίνεται ο ίδιος το περιβάλλον!
Με αφορμή την επίσκεψη του στη Λάρισα το thelarissapaper.gr συνομίλησε μαζί του σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης:
Κ. Χαραλαμπίδη βλέποντας κάποιος την νέα σας ταινία «Νυχτερινός Εκφωνητής», δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί τη σύνδεση του πρωταγωνιστή της ταινίας με τον ίδιο τον Ρένο Χαραλαμπίδη. Πρόκειται για μία αυτοβιογραφική ταινία; Κι αν ναι, σε ποια σημεία και σε τι βαθμό;
Προσπάθησα να μην είναι απόλυτα αυτοβιογραφική αλλά δεν τα κατάφερα. Είναι ουσιαστικά ένας κινηματογραφικός μονόλογος που το τιμόνι το παίρνει το ασυνείδητο. Και όπως έχω ξαναπεί το ασυνείδητο είναι τοπική αυτοδιοίκηση. Κάνει ό,τι θέλει και σε πάει όπου μυστικά αποφασίζει. Η ταινία εν κατακλείδι είναι βαθιά αναφορική ξεκινώντας από την σχέση μου με το ραδιόφωνο,τους τηλεφωνητές του ‘90, την βαθιά Αθήνα, την σινεφιλία, τον χορό, τις νυχτερινές μουσικές. Ας σταματήσω εδώ. Ο θεατής πρέπει να κάνει ανεπηρέαστος το βύθισμα του στην μεγάλη οθόνη.
Από όλα τα βιώματα σας έως σήμερα τι ήταν αυτό που σας ώθησε στη δημιουργία της εν λόγω ταινίας και γιατί επιλέξατε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή για την υλοποίηση της;
Η ταινία διαπραγματεύεται το τέλος της νεότητας. Τρέχω την δεκαετία των 50 με φορά. Η είσοδος σε αυτή την εποχή της ζωής μου με ζόρισε. Αναγκάστηκα να ατενίσω το εσωτερικό μου Τόκιο και να βάλω σε μια τάξη το βλέμμα μου προς τον κόσμο, την ζωή και σε εμένα. Και κάπου εκεί άρχισε να εμφανίζεται από τα σκοτάδια του κινηματογραφικού μου ασυνείδητου ο «ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΚΦΩΝΗΤΗΣ».
Πραγματεύεστε στην ταινία σας ένα από τα πιο σημαντικά θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης, τον έρωτα και τη διαμόρφωση αυτού στο πέρασμα της ζωής ενός ανθρώπου. Πόσο σημαντικό είναι το «κλείσιμο» ενός ανεκπλήρωτου έρωτα όπως αυτόν που βιώνει ο «Νυχτερινός Εκφωνητής»;
Ακόμα δεν έχω βρει μια τελειωτική απάντηση. Το διαπραγματεύομαι μέσα μου. Τελικά όλα είναι σχετικά και πάντα πρέπει να τα βλέπουμε σαν μια ξεχωριστή απάντηση για κάθε ξεχωριστή ερωτική συνάντηση.
Σε μια εποχή που μαστίζεται από τη σκληρότητα των ανθρώπων και η βία βρίσκεται σε έξαρση πιστεύεται ότι ο ρομαντισμός στις μέρες μας πνέει τα λοίσθια;
Ο «ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΚΦΩΝΗΤΗΣ» είναι ένα πολεμικό οχυρό υπεράσπισης του φωτεινού ρομαντισμού απέναντι στην επίθεση της ωμότητας. Οι κυνικοί δεν θα περάσουν!!!
Ποια είναι η γνώμη σας για τον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο και τη συνύπαρξη του με τον ρομαντισμό των ταινιών σας;
Μάλλον ο ρομαντισμός είναι ταμπού για το σημερινό ελληνικό σινεμά.
Τα τελευταία χρόνια τα θερινά σινεμά προσελκύουν όλο και περισσότερο κόσμο, όλων των ηλικιών. Πως νιώθετε που με τις ταινίες σας, αρχής γενομένης με τα «Φτηνά Τσιγάρα» συμβάλλατε σε αυτή την αναβίωση;
Το καλοκαιρινό σινεμά είναι ένας δεύτερος Παρθενώνας για την Αθήνα. Είναι ένα σήμα κατατεθέν παγκόσμιο που μόνο αυτή η πόλη μπορεί να παρέχει. Όσο η Αθήνα έχει τα καλοκαιρινά σινεμά είναι μια πόλη ονειροπόλων!!! Τα «ΦΤΗΝΑ ΤΣΙΓΑΡΑ» βρήκαν την θέση τους στην φωτεινή οθόνη κάτω από τον Αθηναϊκό έναστρο θόλο εδώ και σχεδόν μια δεκαετία. Ελπίζω μια αντίστοιχη θέση να βρει και ο «ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΚΦΩΝΗΤΗΣ».
Η πρεμιέρα της νέα σας ταινίας «ταξιδεύει» στα θερινά σινεμά όλης της Ελλάδας με εσάς να δίνεται το παρών σε κάθε πόλη/σταθμό επίσκεψης της. Πως σας κάνει να νιώθετε η αμεσότητα αυτής της επαφής με το κοινό σας;
Κάθε κοινό είναι διαφορετικό. Και με βάση την πόλη αλλά και το σινεμά και την προβολή, αν είναι νωρίς ή κοντά στα μεσάνυχτα. Τους διαβάζω Καβάφη. Το «μισή ώρα» . Ένα ποίημα από όπου δανείστηκα τον στίχο « ..με την βοήθεια του ευσπλαχνικού αλκοολισμού». Το απολαμβάνω!!!
Είναι γνωστό ότι επισκέπτεστε αρκετά συχνά και την πόλη της Λάρισας. Πως σας φάνηκε η πρόσφατη εμπειρία σας στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ, όπου προβλήθηκε η πρεμιέρα της ταινίας σας και πότε να σας περιμένουμε ξανά;
Η Λάρισα είναι βαθιά στην ζωή μου εδώ και δεκαετίες. Το Κηποθέατρο Αλακαζάρ είναι λόγος να επισκεφτείς την Λάρισα!!! Σεπτέμβρη ο «ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΚΦΩΝΗΤΗΣ» θα ξανά προβληθεί και οι νύχτες θα έχουν την γλύκα του κάμπου και της νοσταλγίας.
κ. Χαραλαμπίδη να σας ευχαριστήσω για τον χρόνο που διαθέσατε γι΄αυτή τη συνέντευξη και ευελπιστώ να τα ξαναπούμε σύντομα.
Κι εγώ σας ευχαριστώ. Εις το επανιδείν!
