Του Βαγγέλη Τόλια
Εκεί στον πεζόδρομο της οδού Ανδρούτσου, ανάμεσα στην Κύπρου και την Βενιζέλου, συνεχίζει να υπάρχει πάνω από 50 χρόνια τώρα, μια εμπορική αγορά με ρούχα, παπούτσια και όλα τα είδη ρουχισμού, που οι παλιοί Λαρισαίοι γνώριζαν και συνηθίζανε να επισκέπτονται. Βρίσκεται ακόμη εκεί ακόμη να μας θυμίζει το παρελθόν μιας καλής εποχής που έζησε η αγορά της πόλης μας. Τα “παλιατζίδικα”, ή “Καζατζίδικα” για τους παλιούς, ήταν συνηθισμένα για τις καλές τιμές που προσφέρανε, με τα λεγόμενα “παζάρια” που όλοι θέλανε και είχανε προσφορές, για όσους δεν μπορούσαν να διαθέσουν μεγάλα ποσά για τις αγορές τους.
Αποτέλεσε μια σημαντική χρονική καμπή για την Λάρισα, αυτός ο μικρός δρόμος, μια ασυνήθιστη για τα τότε δεδομένα αγορά που έχει γράψει τη δική της ιστορία. Ξεκίνησαν τη δεκαετία του 70 κι έγιναν τότε, το μικρό Μοναστηράκι για την πόλη μας. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, γνώρισαν εποχές δόξας και τώρα, ζουν μια άλλη εποχή, ίσως πιο δύσκολη, που προσπαθούν να αντεπεξέλθουν με δουλειά και προσφορές όπως πάντα. Αυτά τα μαγαζιά,εκεί στη οδό Ανδρούτσου, ήταν και παραμένουν παλιές οικογενειακές επιχειρήσεις ακόμη και τώρα.
Όποιοι θυμούνται εκείνα τα χρόνια, σίγουρα θυμούνται ότι όπως περνούσες από εκεί, σε περιμένανε έξω από το μαγαζί να σε προσκαλέσουνε να μπεις και να δεις τις προσφορές τους..Κάνανε ολόκληρο διάλογο μαζί σου για να μπεις μέσα, όπου με τα λόγια τους προσπαθούσανε να σε πείσουνε να αγοράσεις κάτι. Με εμπορεύματα που δεν έβρισκες εύκολα αλλού, γαλότσες, γάντια και άλλα αξεσουάρ, ήταν ένας προορισμός για όσους ζητούσανε κάτι εξτρίμ. Από την Λάρισα, αλλά και τα γύρω χωριά πολλοί τα επισκεπτότανε για να δούνε τα εμπορεύματα τους, ενώ ήταν ακόμη και χαζευτήρι για πολλούς που έκαναν έρευνα αγοράς για να ξέρουν τι θα πάρουνε, όταν θα είχανε την δυνατότητα να αγοράσουνε…
Ακόμη και τώρα, τα μαγαζιά αυτά έχουν τις προσφορές τους, ενώ, μέχρι την δεκαετία του 90 ήταν το μάστ της εποχής εκείνης..Μια βόλτα περνούσανε όλοι οπωσδήποτε πριν ψωνίσουν ότι χρειάζονται και συχνά, εκεί κάνανε τις επιλογές και τις αγορές τους.
Σήμερα, μείνανε πολύ λίγα από αυτά τα μαγαζιά,μόνο από τη μια μεριά του δρόμου,με τα ίδια εμπορεύματα, ακολούθησαν την νέα εμπορική μόδα, αλλά, κρατήσανε και κάποια από τα στοιχεία του παρελθόντος και φυσικά, κάποιοι συνεχίζουν να τα προτιμούν. Ειδικά, για στρατιωτικά είδη, ρούχα κυνηγιού και ορειβασίας, πολλοί ξέρουν ότι θα βρουν εκεί ότι ζητάνε. Παραμένουν ένα ξεχωριστό κομμάτι του εμπορικού κέντρου της Λάρισας και συνεχίζουν να υπάρχουν πάνω από μισό αιώνα ενάντια στις δύσκολες συνθήκες που πέρασαν…
