Σε συλλαλητήριο την Τετάρτη 25 Οκτώβρη στις 7 μ.μ. στην κεντρική πλατεία της Λάρισας προχωρούν το Εργατικό Κέντρο και Επιτροπές Πληγέντων Συνοικιών Λάρισας και ευρύτερης περιοχής.
«Πνίξατε τον κάμπο – Θα σας πνίξει η οργή μας» τονίζουν.
Στο κάλεσμά τους σημειώνουν:
«Έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από τις καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν την πόλη και την περιοχή μας. Ό,τι έχει συμβεί μέχρι τώρα ήταν πραγματικά ένα έγκλημα. Από την άποψη πως ήταν αποτέλεσμα συγκεκριμένων επιλογών κυβέρνησης, περιφερειακής και δημοτικής αρχής. Που δεν έχουν σε προτεραιότητα την προστασία της ζωής μας, αλλά την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στην περιοχή μας. Για αυτό η κυβέρνηση μοιράζει 4,5 δισ. στο πρόγραμμα Θεσσαλία 2030 αλλά μόλις 2% για αντιπλημμυρικά, η Περιφέρεια δαπανά από 0,54% – 0,58% στην καλύτερη περίπτωση στους πακτωλούς χρημάτων που διανέμει σε επιχειρηματίες και η δημοτική αρχή δηλώνει αναρμόδια, ενώ πρωτοστατεί σε πρωτοβουλίες έξω από την αρμοδιότητά της για λογαριασμό μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Κι όλοι τους κλίνουν σε όλες τις πτώσεις την “κλιματική κρίση”, την “κλιματική αλλαγή” ως αιτία προσπαθώντας να κρύψουν την ευθύνη τους.
Αυτές είναι οι προτεραιότητές τους και αυτού του είδους την ανάπτυξη υπόσχονται. Μια ανάπτυξη που μας πνίγει κυριολεκτικά και μεταφορικά. Για αυτό τα μεγάλα προβλήματα που έφερε η φονική πλημμύρα παραμένουν ακόμη.
Γι’ αυτό μέχρι σήμερα η κρατική αρωγή από την πλευρά της κυβέρνησης, της Περιφέρειας, του δήμου. Ό,τι έχει γίνει μέχρι σήμερα έχει γίνει κυρίως από τον ίδιο τον κόσμο και την αλληλεγγύη του υπόλοιπου λαού και πολύ λίγο από την κρατική αρωγή. Νερά που αντλήθηκαν, σπίτια και χώροι που καθαρίστηκαν γίνονται με τις πλάτες των ίδιων των πληγέντων. Ουσιαστικά μόνοι τους παλεύουν αυτή την κατάσταση.
Οι περισσότεροι πρόχειρα κι όπως μπορεί ο καθένας προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα της στέγης μέχρι να αποκαταστήσει το σπίτι του. Πάρα πολλοί είναι αυτοί που φιλοξενούνται σε φίλους, γνωστούς, συγγενείς. Κάποια στιγμή θα αναγκαστούν να βρουν αλλού στέγη. Όσοι σήμερα φιλοξενούνται σε ξενοδοχεία ανησυχούν για το μέχρι πότε θα έχουν αυτή τη δυνατότητα. Ήδη πολλούς έχουν αρχίσει να τους διώχνουν. Υπάρχουν οικογένειες με ιδιαίτερες ανάγκες, με μέλη ΑμεΑ. Δεν υπάρχει ξεχωριστή μέριμνα. Δεν υπάρχει σχεδιασμός για άμεση και ολοκληρωμένη λύση για όλους αυτούς.
Όλοι μιλούν για μετατροπή της περιοχής σε υγειονομική βόμβα. Είναι χαρακτηριστική η δυσωδία που υπάρχει σε πολλές περιπτώσεις, η απουσία προγράμματος απολυμάνσεων σε γειτονιές και μια σειρά άλλων αναγκαίων μέτρων. Μέχρι σήμερα δεν έχει ανακοινωθεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης για μια τέτοια επικίνδυνη υγειονομικά κατάσταση.
Για τα μέτρα οικονομικής στήριξης και ανακούφισης το μεγαλύτερο μέρος των πληγέντων δεν έχει πάρει ούτε κι αυτή την πρώτη πενιχρή αρωγή. Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμη ταλαιπωρούνται κόσμος με διαδικαστικά ζητήματα με κίνδυνο μάλιστα αποκλεισμού κι από αυτή τη βοήθεια.
Αντίστοιχη είναι η κατάσταση με τους εργαζόμενους που είναι σε καθεστώς αναστολής οι οποίοι όχι μόνο είναι αναγκασμένοι να ζήσουν με 534 ευρώ τον μήνα αλλά έως τώρα δεν έχουν πάρει δεκάρα τσακιστή με τους λογαριασμούς και τις υποχρεώσεις να τρέχουν. Δεν υπάρχει καμία επίσημη ανακοίνωση, εγκύκλιος που να λέει πότε αυτό θα γίνει.
Είναι ώρα να δυναμώσουμε τον αγώνα, μέσα από τις Επιτροπές Πλημμυροπαθών στις γειτονιές, μέσα από τους φορείς του κινήματος. Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει η προσπάθεια διεκδίκησης. Τώρα είναι η ώρα να ανεβάσουμε την απαίτησή μας, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και με τον αγώνα μας να τους αναγκάσουμε να ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματά μας.
Πρόκειται για αγώνα επιβίωσης. Αγώνα για όλο τον λαό της περιοχής, γιατί κανείς μας δεν μπορεί να ζει σε μια αβεβαιότητα, ανασφάλεια περιμένοντας πότε θα γίνει το νέο έγκλημα και να προσεύχεται να μην είναι ο “τυχερός”! Δεν αποδεχόμαστε να ζούμε με μια λογική “πάμε κι όπου βγει”!
