Στιβαρά τείχη, ψηλοί πύργοι και πολεμίστρες
Ένα κομμάτι ιστορίας που μοιάζει βγαλμένο από παραμύθι εντυπωσιάζει τους επισκέπτες μέχρι και σήμερα.
Είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα και το όνομά του, Πλαταμών, σημαίνει «βραχώδης άκρα επί της θαλάσσης» καθώς πρόκειται για έναν ψηλό κατάφυτο βράχο μια ανάσα από τη θάλασσα. Η θέση του είναι κομβική καθώς βρίσκεται πάνω στη δίοδο Θεσσαλίας-Μακεδονίας-νότια Ελλάδας. Είχε υπό τον έλεγχό του δηλαδή το πέρασμα προς το βορρά και την κοιλάδα των Τεμπών. Πρόκειται για ένα κάστρο –πόλη του 10ου αιώνα που εκτός από την στρατηγική του θέση στο δρόμο προς τη Μακεδονία, προστάτευε την περιοχή από τις πειρατικές επιδρομές.
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του κάστρου εξωτερικά είναι ο 18 μέτρων ύψους οκταγωνικός πύργος που είναι εμφανής από μακριά. Εσωτερικά είχε τέσσερα επίπεδα, το υπόγειο που είχε τη χρήση δεξαμενής σε περίοδο πολιορκίας, το ισόγειο, τον πρώτο και το δεύτερο όροφο. Το κάστρο παραχωρήθηκε από τον Βονιφάτιο Μομφερατικό στους Ενετούς ωστόσο καταλήφθηκε το 1244 από τον Θεόδωρο Κομνηνό Δούκα μέχρι τη στιγμή που γίνεται η άλωσή του από τους Οθωμανούς. Πέρασε ξανά το 1425 στους Ενετούς και μετά από πολιορκία το 1427 ξαναπερνά στην κυριαρχία των Οθωμανών δίνοντάς τους ένα ακόμα πλεονέκτημα ώστε να αλώσουν ευκολότερα την Θεσσαλονίκη το 1430. Το μέγιστο ύψος των τειχών, που διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση, φτάνει τα 9,5 μέτρα ενώ το πάχος κυμαίνεται μεταξύ 1,2 και 2 μέτρων. Στο εσωτερικό του σώζεται ακόμα η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής η οποία στα χρόνια των Οθωμανών είχε μετατραπεί σε τζαμί.
