Ο Alejandro Jodorowsky, γνωστός κυρίως για το σκηνοθετικό του έργο (αν και έχει καταπιαστεί και με το θέατρο, την ποίηση, τα comics και τον εσωτερισμό) γεννήθηκε στη Χιλή από εβραιο-ουκρανικής και πολωνικής καταγωγής μετανάστες, είχε μία δύσκολη παιδική ηλικία, που τον έκανε από νωρίς να στραφεί στην ποίηση, γράφοντας τα πρώτα του ποιήματα στα 16 του χρόνια. Αργότερα, παράτησε το κολέγιο για να αναμειχθεί στο θέατρο, αλλά και στη μιμική, καθώς υπήρξε κλόουν και ίδρυσε τη δική του θεατρική ομάδα, Teatro Mimico το 1947. Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 μετακόμισε στο Παρίσι και γύρισε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία “Les têtes interverties” το 1957. Στη δεκαετία του ’60 μαζί με τον Fernado Arrabal και τον Roland Topor ίδρυσαν τη γνωστή ως “Panic Movement”, μία αναρχική καλλιτεχνική κολεκτίβα η οποία επικεντρωνόταν σε σουρεαλιστικές performances.
Η πιο μεγαλόπνοη κινηματογραφική απόπειρα του Jodorowsky ήταν η επιθυμία μεταφοράς στη μεγάλη οθόνη του βιβλίου επιστημονικής φαντασίας του Frank Herbert, “Dune”, αλλά τα σχέδια κατέρρευσαν λίγο πριν την υλοποίησή της. Ολόκληρο το χρονικό της προετοιμασίας της ταινίας καταγράφεται στο ντοκιμαντέρ “Jodorowsky’s Dune” που κυκλοφόρησε το 2013. Ύστερα από παύση πολλών χρόνων από το σινεμά, ο Jodorowsky επέστρεψε το 2013 με την ταινία «Ο χορός της πραγματικότητας», μία αυτοβιογραφική ταινία με πρωταγωνιστή των γιο του, Brontis Jodorowsky, και σε συνέχεια της αυτοβιογραφικής κινηματογραφικής αποτύπωσης, έκανε το 2016 την ταινία «Ποίηση χωρίς τέλος». Eπιπλέον, τον έχει απασχολήσει ιδιαίτερα ο εσωτερισμός, δημιουργώντας δική του «σχολή» που ονομάζει «ψυχομαγεία» ή «ψυχοσαμανισμό» και στην οποία ενυπάρχουν στοιχεία από την αλχημεία, τα ταρώ, τον ζεν βουδισμό και τον σαμανισμό.
«Ζεις στην εικόνα που έχεις για τον κόσμο. Ο καθένας από εμάς ζει σε έναν διαφορετικό κόσμο, σε διαφορετικό χώρο και με διαφορετικό χρόνο» -Alejandro Jodorowsky
