Η Ελίζαμπεθ Γούλριτζ Γκραντ, γνωστή με το καλλιτεχνικό της όνομα Lana Del Rey, άρχισε να γράφει τραγούδια στα 18 της και υπέγραψε το πρώτο δισκογραφικό συμβόλαιο της το 2007 με την 5 Points Records. Το δεύτερο studio album, δηλαδή η πρώτη της μεγάλη επιτυχία, Born To Die κυκλοφόρησε το 2012. Πήγε νούμερο δύο στην Αμερική και ήταν το τρίτο άλμπουμ με τις καλύτερες πωλήσεις για το 2012. Τα πρώτα πέντε σινγλς του άλμπουμ έγιναν επιτυχίες και κατέκτησαν τα τσαρτ. Το τρίτο studio album της Ultraviolence, κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2014 και έκανε το ντεμπούτο του στο νούμερο ένα στο Billboard 200.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 21 Ιουνίου 1985 και μεγάλωσε στο Λέικ Πλάσιντ. Επέλεξε το ψευδώνυμό της επιθυμώντας κάτι που αντανακλά το στυλ της, που παραπέμπει στην παλαιά λάμψη του Χόλιγουντ. Είναι δημοφιλής για τον ξεχωριστό σινεματικό της ήχο, ο οποίος συνδυάζει επιδράσεις από τις δεκαετίες του 1950 και 1960, από τη χιπ-χοπ μουσική, και από τραγουδιστές όπως ο Έλβις Πρίσλεϊ, η Νάνσυ Σινάτρα και οι Νιρβάνα, όπως φαίνεται σε τραγούδια της όπως το National Anthem και το ομότιτλο Born To Die. Τον Ιούνιο του 2013 συμμετείχε σε πρωταγωνιστικό ρόλο ταινίας μικρού μήκους. Συμπρωταγωνιστής της ήταν το διάσημο μοντέλο Shaun Ross. Το όνομα της ταινίας ήταν “Tropico”, γυρίστηκε από τον Άντονι Μάντλερ (Anthony Mandler). Η ταινία κυκλοφόρησε στις 5 Δεκεμβρίου στο κανάλι της στο Youtube με soundtrack από δικά της τραγούδια, όπως τα, Body Electric, Gods and Monsters και Bel Air.
Γονείς της είναι η Patricia Ann “Pat” (Hill) και ο επιχειρηματίας Robert England Grant, Jr. Έχει δύο αδέλφια, ένα αδελφό και μία αδελφή, η οποία είναι φωτογράφος και εργάζονται μαζί. Μεγάλωσε στο Λέικ Πλάσιντ μέχρι τα 15 της και μετά στάλθηκε σ’ ένα οικοτροφείο στο Κονέκτικατ για τρία χρόνια προκειμένου να αντιμετωπίσει την εξάρτηση της από το αλκοόλ. Μετά την αποφοίτησή της από το γυμνάσιο, έγινε δεκτή στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Geneseo, αλλά αποφάσισε να μην φοιτήσει εκεί. Πήγε να ζήσει για ένα χρόνο με τους θείους της, στο Λονγκ Άιλαντ, όπου εργαζόταν ως σερβιτόρα. Το ακόλουθο φθινόπωρο, άρχισε να φοιτάστο Πανεπιστήμιο Fordham, μελετώντας τον κλάδο της φιλοσοφίας -γνωστή ως μεταφυσική, γιατί όπως είπε γεφύρωνε το χάσμα μεταξύ του Θεού και της επιστήμης. Η τεχνολογία θα μπορούσε να μας φέρει πιο κοντά στο να ανακαλύψουμε από πού ήρθαμε και γιατί. Έζησε στο Μπρονξ για τέσσερα χρόνια και στο Μπρούκλιν για άλλα τέσσερα.
Ξεκίνησε να τραγουδάει όταν ήταν μικρή, ως ψάλτης, στην χορωδία της εκκλησίας. Όταν ο θείος της την δίδαξε πώς να παίξει κιθάρα στα 18 της, ομολόγησε «συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να γράψω πιθανώς ένα εκατομμύριο τραγούδια με αυτές τις έξι χορδές. Πάντα τραγούδαγα, αλλά δεν είχα σχέδιο να το επιδιώξω σοβαρά. Όταν έφτασα στη Νέα Υόρκη, άρχισα να παίζω σε κλαμπ στο Μπρούκλιν, είχα καλούς φίλους και φανατικούς οπαδούς στην underground σκηνή, αλλά παίζαμε μόνο για μας, επειδή μας άρεσε».
