Κληρονόμησε μια φαρμακευτική βιομηχανία και -μαζί με την αδελφή της, Ειρήνη- τη μετέτρεψαν σε κολοσσό με εξαγωγική δύναμη σε 60 χώρες στις πέντε ηπείρους. Και, μάλιστα, χωρίς να χάσει το ανθρώπινο πρόσωπό της (pics & video)
Την περασμένη Τρίτη το απόγευμα η Ιουλία Τσέτη, γνωστή στους επιχειρηματικούς κύκλους της χώρας μας καθότι Πρόεδρος και CEO του Ομίλου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Τσέτη και Πρόεδρος του UN Global Compact Network Hellas, είχε την τιμή να φορέσει τη διδακτική τήβεννο αφού μετά από ομόφωνη απόφαση ανακηρύχθηκε Επίτιμη Διδάκτωρ του Τμήματος Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη για τη σιδηρά κυρία της βιομηχανίας που θυμήθηκε τα φοιτητικά της χρόνια, την εποχή που και η ίδια σπούδαζε φαρμακοποιός.
Από το βήμα του Πανεπιστημίου δεν δίστασε να δηλώσει «Εκλαμβάνω τη σημερινή ημέρα ως μια αναγνώριση αρχικά των προσπαθειών των φαρμακοποιών γονέων μου και παππούδων μου και ως μια προτροπή προς τη νεότερη γενιά φαρμακοποιών, να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο τον ανθρωποκεντρικό ρόλο της επιστήμης μας. Σε όλη τη σταδιοδρομία μου ως φαρμακοποιός, έθεσα την κοινωνική ευαισθησία στην κορυφή των προτεραιοτήτων μας».
Από το πατάρι του φαρμακείου της Αρτας στα μεγάλα επιχειρηματικά σαλόνια
Η ιστορία και η προσωπική διαδρομή της χαμηλών τόνων και δυσεύρετης στα κοσμικά καλέσματα Ιουλίας Τσέτη, μόνο αδιάφορη δεν είναι. Γαλουχήθηκε σε ένα περιβάλλον που νομοτελιακά την οδήγησαν σ΄αυτόν τον επαγγελματικό δρόμο. Τόσο οι γονείς της όσο και οι παππούδες της υπήρξαν φαρμακοποιοί. Στο πατάρι του φαρμακείου της μητέρας της στην Αρτα, μυείται στη μαγεία της παρασκευής φαρμάκου.
«Αργότερα στην ενηλικίωσή μου, ενθουσιάστηκα, βλέποντας τον πατέρα μου Κλέωνα να χτίζει το πρώτο εργοστάσιο της UNI-PHARMA στην Κάτω Κηφισιά. Βλέποντας να ανθίζουν τα «βιομηχανικά φουγάρα», απέκτησα την ισχυρή πεποίθηση, ότι κάτι ενδιαφέρον και χρήσιμο για τις ανάγκες της ανθρωπότητας γεννιέται στις μονάδες παραγωγής».
Με δυνατές μεταπτυχιακές σπουδές στην Βιοφαρμακευτική, στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, επιστρέφει στην Ελλάδα δουλεύοντας στο ερευνητικό κομμάτι της εταιρείας τους. Η Ιουλία αποδεικνύεται δυνατή και στα επιχειρηματικά γι΄αυτό και ο πατέρας της Κλέωνας δεν προβληματίζεται όπως άλλοι επιχειρηματίες της εποχής που δεν υπάρχει κάποιο αγόρι στην οικογένεια για διάδοχος.
Με ατσαλένια θέληση, δυναμισμό και πολύ δουλειά, γίνεται με τα χρόνια μια από τις γυναίκες επιχειρηματίες πρότυπο καθότι το ένα εργοστάσιο, γίνονται τρία και μάλιστα το ένα βιοκλιματικό, τα φάρμακα που παράγει για να θεραπεύσουν ή να απαλύνουν τον ανθρώπινο πόνο είναι δεκάδες και η εξαγωγική δύναμη της εταιρίας αγγίζει τα 60 κράτη και στις πέντε ηπείρους. Είχε μάλιστα την ευφυία και την προνοητικότητα να προχωρήσει σε επενδύσεις της τάξης των 80 εκατομμυρίων προλαβαίνοντας τα κακώς κείμενα της εποχής «Η πανδημία COVID -19 μας δίδαξε ότι οι χώρες πρέπει να έχουν αυτάρκεια και επάρκεια σε πρώτες ύλες τροφίμων και φαρμάκων».
Προσφέρει εργασία σε πάνω από 600 εργαζόμενους εκ των οποίων ένα μεγάλο ποσοστό είναι γυναίκες και προσφέρει την δυνατότητα ερευνητικού έργου σε νέους επιστήμονες. Το γεγονός ότι πριν από δύο χρόνια ανακηρύχθηκε γυναίκα- επιχειρηματίας της χρονιάς μόνο τυχαίο δεν είναι. Όπως δεν είναι τυχαίες και οι θέσεις της σε συμβούλια και οργανισμούς όπως αυτή του ΣΕΒ (Συλλόγου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών).
Παρά την συνεχώς ανοδική πορεία της και την αναγνωρισμένη επιτυχία της η «κυρία UΝΙ-PΗΑRMA» δεν έχασε ποτέ το ανθρώπινο πρόσωπό της. Αγαπά την Μύκονο στην οποία ξεκουράζεται τα καλοκαίρια, ασχολείται με τα αμπέλια της στην Πάρο και ο στενός φιλικός της κύκλος είναι εδώ και χρόνια ο ίδιος. Διότι καμιά επιτυχία δεν έχει νόημα αν δεν έχεις αληθινούς φίλους για να την μοιραστείς. Επειδή, δε, ανήκει στους επιχειρηματίες που πιστεύουν ότι την εύνοια του σύμπαντος οφείλεις να την επιστρέφεις στην κοινωνία επιτελεί εδώ και χρόνια ένα σημαντικό κοινωνικό έργο γι΄αυτό και δεν ήταν τυχαία η φετινή της βράβευση από το ΕΒΕΑ περί Εταιρικής και Κοινωνικής Ευθύνης.
Οσο για το πώς θέλει να την θυμούνται;
«Ασυμβίβαστη, δυναμική, με αυθορμητισμό, συγκρουσιακή, δίκαιη, ειλικρινή, οικεία, ελεύθερη, επαναστάτρια χωρίς και με αιτία και φυσικά ως Ηπειρώτισσα Δωρικού ρυθμού» αναφέρει συχνά πυκνά η ίδια.



